Μολονότι οι πολιτικοί δεν φημίζονται για την τήρηση των πολιτικών υποσχέσεών τους, οι άνθρωποι του κλάδου θεωρούν πως η ανησυχία τους είναι καθόλα δικαιολογημένη. Αυτή την εβδομάδα και με την ψηφοφορία να έχει ήδη ξεκινήσει σε αρκετές πολιτείες, τα στελέχη των εταιρειών υπεράκτιων αιολικών ταξίδεψαν στο Ατλάντικ Σίτι για το ετήσιο συνέδριό τους. Η επιλογή της πόλης ήταν ακούσια συμβολική: Η παραθαλάσσια κωμόπολη του Νιου Τζέρσεϊ είναι γνωστή για τα καζίνο της, με την ταμπέλα ‘Τραμπ’ να δεσπόζει στον ορίζοντα για τρεις ολόκληρες δεκαετίες. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις του Τραμπ χρεωκόπησαν και ο πύργος του καζίνο κατεδαφίστηκε το 2021. Με την “απειλή” του Τραμπ να πλανάται πάνω από το συνέδριο, η σκιά του φαίνεται να επέστρεψε για ακόμα μία φορά στους δρόμους του Ατλάντικ Σίτι.

Όπως και σε αρκετά άλλα κράτη, οι υπεράκτιες αιολικές μονάδες αναπτύσσονται με βραδύτερους ρυθμούς στις ΗΠΑ συγκριτικά με άλλες ΑΠΕ, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους. Ο υψηλός πληθωρισμός και τα υψηλά επιτόκια δανεισμού των προηγούμενων ετών είχαν λειτουργήσει εξίσου ανασταλτικά για τις νέες επενδύσεις. Ο στόχος της κυβέρνησης Μπάϊντεν για 30 GW εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το 2030 μάλλον δεν θα επιτευχθεί, με ή χωρίς τον Τραμπ. Ωστόσο, ο Τραμπ θα μπορούσε στην ουσία να “φρενάρει” την ανάπτυξη νέων έργων, καθώς οι άδειες για την κατασκευή υπεράκτιων μονάδων απαιτούν ομοσπονδιακή και όχι πολιτειακή έγκριση. Επί του παρόντος, η πλειοψηφία των σχεδιαζόμενων έργων δεν έχουν λάβει ομοσπονδιακή άδεια, επιτρέποντας στον Τραμπ να τα ακυρώσει με πολύ απλό τρόπο αν τελικά επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.

 

 

 
Παρά την αισιοδοξία ορισμένων ανθρώπων της αγοράς, οι οποίοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο εξαιρετικά πολωμένο δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ, οι περισσότεροι είναι πεπεισμένοι για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν εξαιτίας μίας πιθανής επανεκλογής Τραμπ. Αυτός είναι και ένας λόγος που αρκετοί επενδυτές είναι διστακτικοί στο να εμπλακούν σε νέα έργα, με τον πρόσφατο και τελευταίο σχετικό διαγωνισμό της διακυβέρνησης Μπάϊντεν να καταγράφει μειωμένο ενδιαφέρον συμμετοχής.

Εκτός από τους επενδυτές, υπάρχουν και οι πολιτικοί που προβληματίζονται σχετικά με το μέλλον του κλάδου, ξεπερνώντας μάλιστα τα κομματικά στρατόπεδα. Ο Ρεπουμπλικανός Κυβερνήτης της Βιρτζίνια, Γκλεν Γιάνγκιν, έχει επανειλημμένα δηλώσει την υποστήριξή του προς τα υπεράκτια αιολικά, στο πλαίσιο μίας ενεργειακής πολιτικής μηδενικών εισαγωγών. Η μείωση των ενεργειακών εισαγωγών και η δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω των ΑΠΕ αποτελούν δύο ιδιαίτερα ελκυστικά κίνητρα για τους περισσότερους κυβερνήτες, δεδομένου ότι αρκετές πολιτείες δεν διαθέτουν αντίστοιχα πλεονεκτήματα μέσω της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων.

Εντούτοις, δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη. Η διαφωνία του Τραμπ με την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών έχει προσελκύσει ορισμένους πολίτες με “περιβαλλοντικές” ανησυχίες. Όπως και στις ηπειρωτικές μονάδες, οι ομάδες αυτές θεωρούν πως τα υπεράκτια αιολικά καταστρέφουν την ακτογραμμή όπου εγκαθίστανται και απειλούν την τοπική βιοποικιλότητα. Η σύγκλιση αυτή μεταξύ υποστηρικτών του Τραμπ και “περιβαλλοντικών ακτιβιστών” αποτελεί ένα ενδιαφέρον παράδειγμα ιεράρχησης πολιτικών προτεραιοτήτων. Σε γενικές γραμμές πάντως, οι διαχρονικοί ψηφοφόροι του Ρεπουμπλικανικού κόμματος έχουν ολοένα και πιο αρνητική άποψη για τα υπεράκτια αιολικά, με την υποστήριξη να μειώνεται δραματικά μεταξύ 2019 και 2023. Η μεταστροφή αυτή θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις και σε τοπικό επίπεδο, καθώς οι αιρετοί στα πολιτειακά αξιώματα δεν θα ήθελαν να δυσαρεστήσουν τους δυνητικούς ψηφοφόρους τους.  

Καθώς ο χρόνος μετράει αντίστροφα, και οι δύο πλευρές αναμένουν το αποτέλεσμα της κάλπης της 5ης Νοεμβρίου. Με το ζήτημα της ενεργειακής πολιτικής να βρίσκεται πιο ψηλά από ποτέ στην προεκλογική ατζέντα, τα ποιοτικά δεδομένα της ψηφοφορίας θα έχουν αν μη τι άλλο μεγάλο ενδιαφέρον για όλους τους εμπλεκόμενους. 

ΠΗΓΗ energia.gr