Μπορεί ο Ρώσος πρόεδρος Β. Πούτιν να δήλωσε ότι οι μη φιλικές χώρες (περιλαμβάνοντας σε αυτές τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης) θα κληθούν να πληρώνουν στο εξής το φυσικό αέριο σε ρούβλια και όχι σε δολάρια ή ευρώ, ωστόσο για να γίνει πράξη αυτή η "απειλή" θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από την απλή βούληση της Μόσχας. 

Όπως μεταφέρουν στο Capital.gr πηγές με άριστη γνώση των ενεργειακών θεμάτων, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα μέσω της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου ΔΕΠΑ πληρώνει τη ρωσική Gazprom για το αέριο που εισάγεται από τη Ρωσία προς την Ελλάδα σε ευρώ. Μάλιστα, η σχετική ρήτρα αποτελεί πρόβλεψη της διμερούς συμβάσεως προμήθειας που έχει υπογράψει η ΔΕΠΑ με τη Gazprom. Υπό την έννοια αυτή, οποιαδήποτε αλλαγή στη σύμβαση απαιτεί τη ρητή συναίνεση και των δύο πλευρών και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει μονομερώς. Εάν δηλαδή η Gazprom επιθυμεί να πληρώνεται σε ρούβλια αντί σε ευρώ, τότε θα πρέπει να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη ΔΕΠΑ, υποβάλλοντας επίσημα προς την ελληνική εταιρεία το σχετικό αίτημα. Και όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά γνώστες της αγοράς αερίου, εάν ανοίξει ένα θέμα της σύμβασης, τότε ανοίγουν όλα, δηλαδή η ΔΕΠΑ μπορεί να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα εκείνη κρίνει ως θεμιτό, προκειμένου να αποδεχθεί την αποπληρωμή της σύμβασης σε άλλο νόμισμα πλην του ευρώ, όπως προβλέπεται.  

Και βέβαια υπό τις παρούσες συγκυρίες είναι σαφές ότι μια τέτοια ενδεχόμενη διαπραγμάτευση εκφεύγει του καθαρά επιχειρηματικού και εταιρικού ενδιαφέροντος και αποκτά ευρύτερη βαρύτητα και ενδιαφέρον. Υπό την έννοια αυτή, εάν φτάσει στο Π. Ηράκλειο όπου εδρεύουν τα γραφεία της ΔΕΠΑ αίτημα από την Αγία Πετρούπολη και την Gazprom για αλλαγή του τρόπου πληρωμής της σύμβασης, η απόφαση δεν θα ληφθεί μόνο από τη διοίκηση της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου αλλά θα ληφθούν και θα συνυπολογιστούν και άλλες παράμετροι, μεταξύ των οποίων και πολιτικές. 

Στο ερώτημα εάν μπορεί η Gazprom να προχωρήσει σε μονομερή τροποποίηση της σύμβασης, η απάντηση που δίνεται αρμοδίως είναι μόνον … "πραξικοπηματικά". Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, η ελληνική πλευρά έχει στα χέρια της τα δικά της όπλα με κυριότερο την προσφυγή στη διεθνή διαιτησία, όπου είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα δικαιωθεί, εξασφαλίζοντας την πλήρη αποζημίωσή της για την όποια ζημιά ενδεχομένως υποστεί.  

Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι μπορεί η βούληση του Β. Πούτιν να είναι να τραβήξει το σχοινί πιέζοντας τη Δύση με αντίποινα για τις κυρώσεις που ο ίδιος και η χώρα του υφίστανται εξαιτίας της εισβολής και του πολέμου στην Ουκρανία, εντούτοις υπάρχουν αντικειμενικά εμπόδια και συμβατικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Μόσχα, που δύσκολα μπορούν να παρακαμφθούν. Αυτό σημαίνει ότι καθίσταται  εξαιρετικά αβέβαιη η επιτυχία του εγχειρήματος να επιβληθεί η υποχρεωτική αποπληρωμή των ενεργειακών εξαγωγών της Ρωσίας σε ρούβλια, καθώς αντίστοιχες προβλέψεις υπάρχουν στις συμβάσεις όχι μόνο με τη ΔΕΠΑ αλλά και με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες που αγοράζουν αέριο από τη Gazprom. 

(του Χάρη Φλουδόπουλου, capital.gr)