Του Αδάμ Αδαμόπουλου

Τρι, 3 Νοεμβρίου 2020 - 08:00

των ΗΠΑ, που θα μπορούσε να ξεκλειδώσει την εγκλωβισμένη στη δίνη της υγειονομικής κρίσης ζήτηση πετρελαίου, να κινήσει πιο αποτελεσματικά τους μηχανισμούς για την προώθηση της «πράσινης» ανάπτυξης, με σεβασμό στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, αλλά και να περιορίσει δραστικά την έκδοση νέων αδειών γεωτρήσεων υδρογονανθράκων.

Το αφήγημα της περασμένης τετραετίας και η υπόσχεση για την επόμενη, σε περίπτωση επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, είναι ότι ο Ρεπουμπλικανός ηγέτης θα εξακολουθήσει να συμπεριφέρεται ως ο μέγας προστάτης των ορυκτών καυσίμων και ότι ο Δημοκρατικός αντίπαλός του θα πλήξει τα συμφέροντα του κλάδου στο «drive» που επιχειρεί για το πέρασμα των ΗΠΑ σε τροχιά παραγωγής καθαρής ενέργειας στα χρόνια που έρχονται.

Αλλά πρόκειται για υπεραπλούστευση! Οι προσπάθειες του Τραμπ να απορρυθμίσει τον κλάδο γύρισαν μπούμερανγκ, καθώς οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς επανεξετάζουν τη διασύνδεσή τους με το «βρώμικο» υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) των ΗΠΑ. Καθώς η Γηραιά ήπειρος μετατράπηκε στον καλύτερο πελάτη για το αμερικανικό φυσικό αέριο, η άνοδος της παραγωγής των ΗΠΑ, τα τελευταία χρόνια, ώθησε στο έπακρο τις εξαγωγές LNG εντεύθεν του Ατλαντικού.

Αυτή η αύξηση, την οποία ο Λευκός Οίκος χαρακτήρισε ως «μόρια ελευθερίας» υπήρξε ταχύτατη, παρά την υποχώρησή της στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού.  Μεταξύ 2016 και 2019, οι εξαγωγές αμερικανικού LNG αυξήθηκαν από τα μόλις 9 δισ. κυβικά πόδια, σε 683 δισ. κυβικά πόδια, σύμφωνα με στοιχεία από το Κέντρο Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου της χώρας (CLNG), μια ομάδα άσκησης πιέσεων με έδρα την Ουάσιγκτον. Ωστόσο, το εμπόριο ανθεί και πάλι.

Όμως, καθώς επιδεινώνεται το κλίμα για τις upstream δραστηριότητες στο πετρελαίου και το φυσικό αέριο των ΗΠΑ, οι εξαγωγές προς την Ευρώπη, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα LNG στον κόσμο, τίθενται υπό αίρεση. Για παράδειγμα, παραθέτουμε δύο από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τις τελευταίες εβδομάδες.

Στις 14 Οκτωβρίου, η Ε.Ε. λάνσαρε μια στρατηγική για το μεθάνιο που εμπεριέχει το σπέρμα της επιβολής αυστηρών προτύπων στις εισαγωγές φυσικού αερίου στις χώρες-μέλη, κάτι που επέφερε νευρικότητα στους εξαγωγείς LNG των ΗΠΑ, ενώ λίγες ημέρες αργότερα, στις 21 Οκτωβρίου, το Politico ανέφερε ότι η γαλλική κυβέρνηση παρενέβη για να εμποδίσει μια συμφωνία ύψους πολλών δισ. δολαρίων με μια εταιρεία LNG των ΗΠΑ, επειδή θεωρήθηκε «πολύ βρώμικη.» Η αρχική νευρικότητα μετατράπηκε σε πραγματική ανησυχία.

Όλα αυτά συνέβησαν στον απόηχο της κίνησης του Ντόναλντ Τραμπ να απαλείψει ολόκληρα εδάφια από την περιβαλλοντική νομοθεσία της χώρας, ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα να μετατραπούν οι ΗΠΑ, από παγκόσμιος ηγέτης στη μάχη κατά των εκπομπών μεθανίου, σε κομπάρσο.

Στο μέτωπο του OPEC τώρα, οι μονομερείς κυρώσεις που επέβαλε ο Αμερικανός πρόεδρος στο Ιράν και την Βενεζουέλα, μέλη του διεθνούς καρτέλ, ταιριάζει στην πολιτική του για ενεργειακή κυριαρχία και ταυτόχρονη υποβάθμιση της θέσης των γεωπολιτικών αντιπάλων των ΗΠΑ, στον ανταγωνισμό. Οι κυρώσεις του είχαν ως αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί η επιρροή του ΟPEC στην Βενεζουέλα και το Ιράν, να αποδυναμωθούν δύο μεγάλα ιστορικά εμπόδια στην προώθηση της αμερικανικής πολιτικής και στη συνακόλουθη μεταβίβαση ισχύος στην Σαουδική Αραβία και την Ρωσία, στους κόλπους του καρτέλ.

Καθώς συνεχίζει, δε, να εντείνει τις κυρώσεις και στις δύο χώρες, τις τελευταίες εβδομάδες, δεν υπάρχει ένδειξη ότι θα προκύψει κάποια αλλαγή πολιτικής εάν ο κ. Τραμπ παραμένει ένοικος του Λευκού Οίκου και την προσεχή 4ετία. Ο Αμερικανός πρόεδρος επιχείρησε να επηρεάσει καθοριστικά την πολιτική του καρτέλ, υποστηρίζοντας, με παντοειδείς δημόσιες παρεμβάσεις του ότι η τιμή του πετρελαίου είναι αρκετά χαμηλή για τους καταναλωτές αλλά αρκετά υψηλή για τις εταιρείες εξόρυξης.

Από την άλλη πλευρά, ο Τζο Μπάιντεν έχει ήδη καταστήσει σαφή την πρόθεσή του να ασκήσει ευέλικτη διπλωματία, ανάλογη με εκείνη των προηγούμενων Δημοκρατικών κυβερνήσεων, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να προβεί σε ανοίγματα  και μπρος την Τεχεράνη και προς το Καράκας, εφόσον συντρέξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Μάλιστα, ο κ. Μπάιντεν δεν έχει αναπτύξει τις ιδιαίτερες σχέσεις του κ. Τραμπ με τον ισχυρό πλην αμφιλεγόμενο άνδρα του βασιλείου των Σαούντ, πρίγκιπα Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν, κάτιμπου ενδέχεται να τον οδηγήσει, σε περίπτωση επικράτησής του στις εκλογές, να μην ασχοληθεί τόσο ενεργά με την πολιτική παραγωγής του ΟPEC.

Ωστόσο, όποια και αν είναι η πολιτική που προτίθεται να ασκήσει στο ζήτημα μια αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τζο Μπάιντεν, η πραγματικότητα υπαγορεύει πως όποιος και αν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, θα χρειαστεί να εξασφαλίσει φθηνά καύσιμα στην αντλία για τους καταναλωτές. Στην περίπτωση του ηγέτη των Δημοκρατικών όμως, αυτό να μην είναι ενδεχομένως το ευκταίο, καθώς εφόσον θελήσει να προωθήσει μια πολιτική δυναμικής προώθησης των ΑΠΕ,  θα πρέπει να διατηρήσει πιο υψηλή την τιμή των ορυκτών καυσίμων, για να προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην πράσινη ενέργεια.

Εξάλλου, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, πως ο κ. Μπάιντεν θα επιθυμούσε να επαναφέρει τις ΗΠΑ στη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, που είχε συνυπογράψει η κυβέρνηση Ομπάμα και την οποία ο Τραμπ  πέταξε στο καλάθι των αχρήστων με τον ισχυρισμό ότι ζημιώνει την αμερικανική οικονομία! Η άποψη του Δημοκρατικού υποψηφίου προέδρου είναι ότι η κλιματική αλλαγή συνιστά μια υπαρκτή απειλή για τη ζωή στον πλανήτη και ότι η ενεργειακή μετάβαση μπορεί να αποβεί μια πραγματική οικονομική ευκαιρία αν οι ΗΠΑ κινηθούν άμεσα και μετατραπούν σε παγκόσμιο ηγέτη στις τεχνολογίες καθαρής ενέργειας. Ακόμη, ο κ. Μπάιντεν έχει δεσμευτεί να μηδενίσει τις εκπομπές ρύπων των ΗΠΑ έως το 2050, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των εκπομπών από τον κλάδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, έως το 2035.

Οι διαφορές των δύο υποψηφίων για την προεδρία αποτυπώνονται και στο πώς συμπεριφέρονται οι αμρικανικές ενεργειακές επιχειρήσεις, σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές ανταγωνίστριές τους. Έτσι, ενώ εταιρείες όπως η BP και η Royal Dutch Shell έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζουν στρατηγικές για την ενεργειακή μετάβαση, οι αμερικανικές όπως η Exxon Mobil και η Chevron, παραμένουν επικεντρωμένες στις παραδοσιακές δραστηριότηές τους, χάρη και στην θεσμική προστασία που απολαμβάνουν ελέω Ντόναλντ Τραμπ.

Όμως, τυχόν επικράτηση του Μπάιντεν θα ασκούσε ισχυρές πιέσεις στους μεγάλους ενεργειακούς παίκτες των ΗΠΑ να ακολουθήσουν το πράσινο ρεύμα που διαπερνά τον πλανήτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος άφησε να εννοηθεί ότι θα υποστήριζε τις αγωγές σε βάρος της βιομηχανίας πετρελαίου για το ρόλο της στην επιδείνωση του κλίματος.

Τα ίδια ισχύουν και όσον αφορά στις άδειες γεώτρησης και εξόρυξης ορυκτών καυσίμων. Ο Ντόναλντ Τραμπ από τη μία, προσπάθησε να μεγιστοποιήσει την εγχώρια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενώ ο Τζο Μπάιντεν υπόσχεται να απαγορεύσει την έκδοση νέων αδειών σε ομοσπονδιακά εδάφη και ύδατα, προκειμέου να συμβάλει στη μάχη για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ παρήγαγαν σχεδόν 3 εκατ. βαρέλια αργού πετρελαίου ημερησίως από ομοσπονδιακά εδάφη και ύδατα, το 2019, εκτός από 13,2 δισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου την ημέρα. Οι εν λόγω ποσότητες ισοδυναμούν με σχεδόν το ένα τέταρτο της συνολικής εγχώριας παραγωγής πετρελαίου και περισσότερο από το ένα όγδοο της συνολικής παραγωγής φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Τυχόν απαγόρευση της έκδοσης νέων αδειών θα σήμαινε ότι οι αριθμοί αυτοί θα έτειναν να μηδενισθούν στα επόμενα λίγα χρόνια, με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για τα ομοσπονδιακά έσοδα από την παραγωγή υδρογονανθράκων, που ανήλθαν πέρυσι σε 12 δισ. δολάρια!

ΠΗΓΗ:https://www.energia.gr/article/171988/hpa-dyo-ypopshfioi-proedroi-dyo-diaforetikes-kosmotheories-ena-kayto-zhthma-h-energeia-