Αν και σε πρώιμο ακόμη στάδιο τα ανανεώσιμα αέρια τείνουν να πάρουν κεντρική θέση στο ενεργειακό μίγμα υπό το φόντο των αλλαγών που συμβαίνουν από τις πολιτικές ενεργειακής μετάβασης τόσο στην Ευρώπη όσο και στη χώρα μας, με διαφορετικές βέβαια ταχύτητες από περίπτωση σε περίπτωση.

Κεντρικό ζητούμενο για την περαιτέρω ανάπτυξη των «νέων» εφαρμογών (βλέπε βιομεθάνιο και υδρογόνο) είναι η διαμόρφωση του κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου που βέβαια πρέπει να έχει τον χαρακτήρα «εκ των προτέρων» παρά «εκ των υστέρων».

Μια τέτοια περίπτωση είναι η παρατήρηση της ΔΕΔΑ στη διαβούλευση της ΡΑΕ για την πρότυπη σύμβαση χρήσης του δικτύου διανομής φυσικού αερίου, όπου ο Διαχειριστής υπογραμμίζει την ανάγκη η Σύμβαση χρήσης θα πρέπει να προβλέπει την περίπτωση παραγωγών βιομεθανίου και πράσινου υδρογόνου (από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) και οι οποίοι επιθυμούν να το εγχύσουν στα πλησιέστερα δίκτυα διανομής αερίου.

Όπως υπογραμμίζει η εταιρεία, η τεχνολογική εξέλιξη είναι τέτοια, σύμφωνα με την οποία τα δίκτυα διανομής της χώρας μας (και της ΔΕΔΑ ειδικότερα) μπορούν να υποδεχτούν και να διανείμουν βιομεθάνιο σε ποσοστό τουλάχιστον 35% και ανανεώσιμο υδρογόνο σε ποσοστό τουλάχιστον 10% χωρίς να μεταβληθεί η οικογένεια του διανεμόμενου αερίου (χωρίς αλλαγή των συσκευών χρήσης).

Ταυτόχρονα, σε ισχύ βρίσκεται η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου προσδιορίζεται ποσοστό τουλάχιστον 30% ανανεώσιμο αέριο μέχρι το 2030 για τα δίκτυα φυσικού αερίου, γεγονός που επιτάσσει ακόμη περισσότερο την ανάγκη να προχωρήσει το αντίστοιχο ρυθμιστικό και νομοθετικό πλαίσιο που θα επιτρέψει μια τέτοια εξέλιξη να πραγματοποιηθεί. 

Η γειτνίαση, τέλος, των δικτύων διανομής τόσο της ΔΕΔΑ όσο και άλλων διαχειριστών ανά την περιφέρεια της χώρας με αγροτικές και κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες αποτελούν την πηγή του ανανεώσιμου αερίου, αναδεικνύουν την ανάγκη ρύθμισης των σχετικών ζητημάτων από κανονιστική άποψη μιας και αργά ή γρήγορα τέτοια ζητήματα θα τεθούν στην ημερήσια διάταξη της ενεργειακής επικαιρότητας της χώρας.