Οι επίγειες φωτοβολταϊκές εφαρμογές, από το 1980 που ουσιαστικά ξεκίνησαν, αναπτύχθηκαν στο αστικό περιβάλλον επί στεγών με ενσωμάτωση στο κέλυφος των κτηρίων (BIPV) και επί εδάφους σε άγονη γη. Οι αρχές αυτές ακολουθούνται και σήμερα, αποφεύγοντας τη χρήση αγροτικής γης, με τις μεγάλες Φ/Β εφαρμογές να εγκαθίστανται σε έρημο γη, με επιπλέουσες κατασκευές σε λίμνες, ή προωθείται η ιδέα της διπλής χρήσης γης (dual land use), πχ, βοσκότοπος και φωτοβολταϊκά. Οι Φ/Β εφαρμογές στην Ελλάδα άρχισαν ανορθόδοξα με το νόμο 3468/2006 δίδοντας λάθος μήνυμα, που γέννησε και την διεθνώς «καινοτόμο ιδέα» των αγροτικών φωτοβολταϊκών με όλες τις συνέπειες.
Σαν να μη μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος θεσπίζεται πλέον δια νόμου η χρήση αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας για να «φυτεύονται» φωτοβολταϊκά, αντί της αγροτικής παραγωγής. Φαίνεται να αποτελεί την συνισταμένη της πολιτικής των δύο αρμόδιων υπουργείων, που δείχνει και τον «υψηλό αλτρουϊσμό» του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να συνδράμει το ΥΠΕΝ στην αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο. Έτσι, ο αγροτικός τομέας εισέρχεται στις νέες ενεργειακές τεχνολογίες, ενάντια στην αγροτική παραγωγή.
Θα μπορούσε όμως το υπουργείο να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα για όλους τους αγρότες με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών επί στεγών και υπόστεγων, των οικιακών φωτοβολταϊκών, αντί της χρήσης αγροτικής γης, χωρίς επέκταση δικτύων και νέους υποσταθμούς. Αυτό θα συμβάλλει και στην επερχόμενη ηλεκτροκίνηση που θα εισέλθει και στον αγροτικό τομέα.
Ένα ευρύ πεδίο ενεργειακών εφαρμογών κατά προτεραιότητα, όπου απαιτείται η συνεργασία των δύο υπουργείων, είναι η αξιοποίηση της αγροτικής και δασικής βιομάζας και των απόβλητων κτηνοτροφικών μονάδων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ή και συμπαραγωγή θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, ως και την παραγωγή βιομάζας για βιοκαύσιμα στις μεταφορές, εξασφαλίζοντας οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη. Αυτός ο τομέας πάσχει στην Ελλάδα και οι εφαρμογές αδικαιολόγητα χαμηλές, όπως και η ενεργειακή αξιοποίηση των αστικών απορριμμάτων. Επίσης, τα αρδευτικά έργα πρέπει να μελετώνται ως έργα πολλαπλού σκοπού και να αξιοποιείται το υδροδυναμικό με υδροηλεκτρική εκμετάλλευση αντί να κατασκευάζονται δαπανηροί καταστροφείς ενέργειας.
Το ΥΠΕΝ έχει ένα πολύ σοβαρό και δύσκολο έργο. Πρέπει να ανταποκριθεί στην εφαρμογή του ΕΣΕΚ και να επιτύχει τους υψηλούς στόχους για το 2030, με οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για έναν ανταγωνιστικό ενεργειακό τομέα. Η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών εφαρμογών, σύμφωνα με την διεθνή εμπειρία και τις τάσεις, θα γίνει με την διεσπαρμένη παραγωγή στο αστικό/δομημένο περιβάλλον με μικρές Φ/Β μονάδες και κυρίως με τις μεγάλες Φ/Β μονάδες (utility-scale >100MW) με την οικονομία κλίμακας επί εδάφους. Για αυτές τις μεγάλες Φ/Β μονάδες με τις εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα που απαιτούνται για την εγκατάστασή τους, χρειάζεται η άμεση χωροθέτησή τους σε άγονες περιοχές, μακράν αγροτικής γης για να γίνουν οι επενδύσεις. Η εισαγωγή των μηχανισμών PPA (power purchase agreement) θα προσελκύσει τους επενδυτές και θα φέρει την ενέργεια των φωτοβολταϊκών στην αγορά με ανταγωνιστικό κόστος προς όφελος των καταναλωτών.
Η χωροθέτηση των αιολικών και Φ/Β εφαρμογών για την κάλυψη των στόχων του 2030 και πέραν τούτων προς το 2050 για έναν καθαρό ηλεκτρικό τομέα και επιπρόσθετα για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, επείγει και πρέπει να γίνει σύντομα για να αποτελέσει την αποφασιστική αφετηρία στις επενδύσεις χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια, για την επίτευξη των στόχων με έναν ανταγωνιστικό ηλεκτρικό τομέα.
ΠΗΓΗ:https://www.energia.gr/article/165189/agrotikh-energeiakh-politikh-agrotika-fotovoltaika
Είναι ανάγκη να αφήσουμε πίσω τα σφάλματα του παρελθόντος και να στοχεύσουμε στο μέλλον αξιοποιώντας και την πολύτιμη διεθνή εμπειρία, γιατί οι στόχοι και οι καινοτόμες τεχνολογίες αποτελούν και μια ευκαιρία για τη χώρα να ανταποκριθεί στον διεθνή ανταγωνισμό.