Αίσθηση προκάλεσε η χθεσινή παρέμβαση του προέδρου του ΣΕΕΠΕ Ρομπέρτο Καραχάνας, για το θέμα της συμμόρφωσης με τους νέους στόχους για την ενεργειακή αποδοτικότητα και την εξοικονόμηση ενέργειας.
Συγκεκριμένα στην Ελλάδα ο κλάδος των εταιρειών πετρελαιοειδών, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, καλείται να αναλάβει δυσανάλογο βάρος για την επίτευξη του στόχου για εξοικονόμηση ενέργειας της τάξης του 30%, σε μια ιδιότυπη απόφαση που καθιστά τις εταιρείες υπόλογες για τη συμπεριφορά των πελατών τους (οδηγοί ΙΧ, μεταφορείς, καταναλωτές πετρελαίου θέρμανσης). Εμείς πουλάμε καύσιμα, πως μπορούμε να ελέγξουμε την οδηγική συμπεριφορά των πελατών μας, αναρωτήθηκαν χθες στη συνάντηση του ΣΕΕΠΕ στελέχη της αγοράς.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά η εξοικονόμηση του 30% θα έρθει επιπρόσθετα στην ήδη κατά 40% εξαϋλωμένη αγορά λόγω της κρίσης. Έχουν χαθεί από την εγχώρια αγορά 4,5 εκ. τόνοι και από τις εξαγωγές 1,2 εκ. τόνοι, όταν το 2008 η αγορά μετρούσε 16,5 εκ. τόνους σήμερα έχει πέσει στα 10,8.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Εάν τελικά εφαρμοστεί η απόφαση που κατανέμει στις εταιρείες το βάρος της συμμόρφωσης, τότε ο πρακτικά ανέφικτος στόχος (οι εταιρείες καλούνται να μειώσουν και άλλο τις πωλήσεις τους ώστε να υπάρξει περαιτέρω μείωση) θα οδηγήσει σε εξοντωτικά πρόστιμα.
Τα πρόστιμα αυτά θα έχουν τη μορφή του λεγόμενου κόστους συμμόρφωσης που μεταφράζεται σε 500 χιλ. ευρώ ανά ktoe. Για μια μικρή ή μεσαία εταιρεία, το πρόστιμο που μπορεί να ανέλθει σε ποσό της τάξης των 20 εκ. ευρώ ισοδυναμεί με λουκέτο. Ένα τέτοιο πρόστιμο θα έκλεινε τις μισές εταιρείες, κινδυνεύουμε του χρόνου στη συνάντηση του ΣΕΕΠΕ εάν δεν αλλάξει κάτι να είμαστε οι μισές εταιρείες, ανάφερε ο κ. Καραχάνας.
Σημειώνεται ότι η οδηγία της ΕΕ αποτελεί το βασικό εργαλείο για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, ωστόσο στην Ελλάδα ο τρόπος εφαρμογής της σε έναν κλάδο με σημαντικές ζημιές, και την απειλή προστίμων δημιουργεί σκεπτικισμό.
Ο σχετικός κανονισμός που αφορά στην Ελλάδα δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2017 και οδηγεί σε στόχο εξοικονόμησης 20% μέχρι το 2020 και 30% μέχρι το 2030. Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στην Ελλαδά, η οδηγία δίνει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να εξαιρέσουν τις εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών, καθώς δεν έχουν άμεση και απευθείας σχέση με μεγάλο μέρος των τελικών καταναλωτών και καθώς παρεμβάλλονται και άλλοι κρίκοι της εφοδιαστικής αλυσίδας όπως πρατήρια και διακινητές πετρελαίου θέρμανσης.