Καλά κρατεί το σίριαλ των διαπραγματεύσεων της ΔΕΠΑ με τη Shell όπου οι επαφές ανάμεσα στις δύο πλευρές συνεχίζονται για μια ακόμη εβδομάδα, με πηγές της πρώτης, να εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρξει επιτυχής κατάληξη ακόμη και εντός των ημερών.
Συζητήσεις που γίνονται πάντα στη βάση της εξαγοράς έναντι 150 εκατ ευρώ από τη ΔΕΠΑ του ποσοστού 49% που κατέχει η Shell στην Αττική, αφενός στην προμήθεια, δηλαδή στην ΕΠΑ Αττικής, αφετέρου στη διανομή (ΕΔΑ Αττικής).
Επειδή όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, ΔΕΠΑ και Shell θέλουν να κλείσουν κάθε τεχνική λεπτομέρεια, προκειμένου η έξοδος της ολλανδικής εταιρείας από την ελληνική αγορά να είναι "καθαρή".
Στην ουσία, όπως έχει γράψει το "Energypress", η ΔΕΠΑ επιδιώκει να αποκλείσει κάθε πιθανή επαναδραστηριοποίηση της Shell στην αγορά, με αντικείμενο, παρόμοιο με το σημερινό. Διότι, όπως εξηγούν άνθρωποι με γνώση των διεργασιών, δεν θα είχε κανένα συμφέρον η ΔΕΠΑ να πληρώσει σήμερα 150 εκατ. ευρώ, και μετά από κάποια χρόνια να δει και πάλι την ολλανδική εταιρεία, να παίρνει θέσεις στην αγορά μέσα από κάποιο ανταγωνιστικό σχήμα.
Ετερο θέμα, είναι αυτό των ευθυνών, όπου η συζήτηση αφορά την εκ των προτέρων εξασφάλιση των δύο πλευρών απέναντι σε ενδεχόμενες εκρεμμότητες (πχ φορολογικές, περιβαλλοντικές) που μπορεί να εμφανιστούν κάποια στιγμή στο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, η οριστικοποίηση της συμφωνίας, και η υπογραφή της εξαγοράς του μεριδίου της Shell από τη ΔΕΠΑ αναμένεται στις 6 Ιουνίου. Αμέσως μετά θα κλειδώσει λογικά και το ακριβές μοντέλο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ.
Σε γενικές γραμμές το σχέδιο προβλέπει ότι η ΔΕΠΑ σπάει στα δύο, σε μία εταιρεία δικτύων και σε μία εμπορίας, κάθε μία εκ των οποίων θα πουληθεί αυτόνομα, σύμφωνα με τα όσα έχουν καταρχήν συμφωνήσει οι εκπρόσωποι των θεσμών με τον υπ. Ενέργειας Γ. Σταθάκη.
Στην πρώτη εταιρεία, το Δημόσιο θα κρατήσει πλειοψηφικό ποσοστό, ενώ στη δεύτερη θα διατηρήσει, μικρότερο μερίδιο, όπως έχει αναφέρει ο κ. Σταθάκης, δίχως ωστόσο να εξηγήσει ποια ακριβώς ποσοστά θα πουληθούν, προφανώς επειδή το σχέδιο δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί στην τελική του μορφή.
Σχέδιο, πάντως, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε πέσει στο τραπέζι από το ΤΑΙΠΕΔ και όχι από τον κ. Σταθάκη, ο οποίος επέμενε εξαρχής σε ένα αρκετά πιο περίπλοκο μοντέλο. Εκείνο της δημιουργίας μιας εταιρείας holding, που θα εισαγόταν στο Χρηματιστήριο και θα απαρτιζόταν από τρεις θυγατρικές: μία με τα δίκτυα με δυνατότητα πώλησης μειοψηφικού ποσοστού, μία με την εμπορία και δυνατότητα πώλησης πλειοψηφικού ποσοστού, και μία τρίτη, που θα παρέμενε υπό τη holding ελέγχοντας το χαρτοφυλάκιο των διεθνών έργων της ΔΕΠΑ (αγωγοί, όπως IGB, IGI Poseidon κ.λπ).
Επειδή οι εκπρόσωποι των πιστωτών εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους ως προς τη βιωσιμότητα του παραπάνω σχεδίου, ακριβώς λόγω της περιπλοκότητάς του, τελικά κέρδισε έδαφος η πρόταση, αντί για holding, να δημιουργηθούν και να πωληθούν δύο θυγατρικές, μία για τα δίκτυα και μία για την εμπορία.