Μια καινούργια μέρα ξεκίνησε για τους εργολαβικούς εργαζόμενους στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛ.ΠΕ.) και στον κλάδο της ενέργειας γενικότερα, έπειτα από την πρώτη απεργία που πραγματοποίησαν την περασμένη εβδομάδα στα διυλιστήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για εργαζόμενους β’ κατηγορίας που στερούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα και το εργασιακό καθεστώς τους καθορίζεται από το γεγονός ότι απασχολούνται μέσω τρίτων.
«Η απεργία πήγε απρόσμενα πάρα πολύ καλά. Στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου και της Ελευσίνας πρέπει να είχαμε συμμετοχή πάνω από 99%. Ακόμη και οι συνάδελφοι που είχαν ενδοιασμούς για να απεργήσουν δεν πήγαν για δουλειά. Πολλοί εργαζόμενοι βρέθηκαν στις πύλες», λέει ο Χρήστος Ζαρκινός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων σε Εργολάβους στις Επιχειρήσεις Πετρελαιοειδών, Φυσικού Αερίου & Χημικής Βιομηχανίας (ΣΕΕΕΠΦΧ) στα ΕΛ.ΠΕ., που κήρυξε την απεργία.
Αντιδρώντας στην απεργία και επιχειρώντας να κάμψουν το ηθικό των εργαζομένων, κάποιοι εργολάβοι δεν κατέβαλαν τη μισθοδοσία στις 13 του μήνα ως όφειλαν.
Εξάλλου, εργολάβος που δραστηριοποιείται πολλά χρόνια μέσα στα ΕΛ.ΠΕ. και απασχολεί περίπου 400 εργαζόμενους αθέτησε μονομερώς τη συμφωνία που είχε συνάψει με το σωματείο των εργολαβικών για την παρακράτηση της συνδρομής 5 ευρώ προς αυτό και την κατέβαλε στους μισθούς εκδικητικά επειδή τόλμησαν να απεργήσουν, όπως ανέφερε.
Εξάλλου, δεν έλειψαν οι απειλές και οι προπηλακισμοί μετά το τέλος των απεργιών.
Μειδιάματα και ερωτήματα προκάλεσε στους εργαζόμενους η ανακοίνωση της διοίκησης των ΕΛ.ΠΕ., στην οποία ισχυριζόταν ότι «το μέσο μηνιαίο κόστος εργασίας του προσωπικού που παρέχει υπηρεσίες τεχνικής, οικονομικής και διοικητικής υποστήριξης ανέρχεται στα 1.700 ευρώ».
Κι αυτό διότι το ΣΕΕΕΠΦΧ έχει στα χέρια του τα εκκαθαριστικά-εξοφλητικά όσων εργαζομένων τα παίρνουν, καθώς δεν τα παρέχουν όλοι οι εργολάβοι, και τα οποία αποδεικνύουν ότι οι απολαβές δεν ξεπερνούν τα 1.200 έως 1.300 ευρώ μικτά.
Κάτι που σημαίνει ότι, όσο κι αν «η ανάθεση επιμέρους δραστηριοτήτων και λειτουργιών υποστηρικτικού ή περιφερειακού χαρακτήρα σε τρίτες επιχειρήσεις είναι μια συνήθης και νόμιμη επιχειρηματική πρακτική», όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ., στα 1.700 ευρώ που αναφέρει περιλαμβάνεται το ποσό που λαμβάνουν ως κέρδος οι εργολάβοι.
Κι ακόμη, ότι κάποια από τα χρήματα αυτά δεν φτάνουν ποτέ στα χέρια των εργολαβικών εργαζομένων, γεγονός που θα πρέπει να ελέγξει η διοίκηση της εταιρείας.
«Θεωρούμε ιδιαίτερα προβληματικό να υπάρχουν παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας από εργολαβικές εταιρείες που συνεργάζονται με τα ΕΛ.ΠΕ. σε μια εποχή εκρηκτικής κερδοφορίας τους. Η πρόοδος και η κερδοφορία της εταιρείας οφείλεται και στη δική μας εργασία», αναφέρει το ΣΕΕΕΠΦΧ, που θα προβεί σε συνάντηση με τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ.
«Μετά τη συνάντηση με τη διοίκηση θα δούμε για τα επόμενα βήματά μας και, πλέον, όχι μόνοι μας. Θα ενεργοποιηθεί και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας, από την οποία έχουμε αμέριστη συμπαράσταση και πάντα είναι δίπλα σε όλους τους εργολαβικούς εργαζόμενους», λέει ο Χρήστος Ζαρκινός.
Το προφίλ της εργολαβικής εργασίας στον κλάδο
Το κράτος ως εργοδότης είναι αυτό το οποίο έχει εγκαθιδρύσει και διαιωνίσει το καθεστώς της εργολαβικής εργασίας στον κλάδο της ενέργειας, με εργαζόμενους που υπόκεινται στην υπερεκμετάλλευση, παρόλο που οι περισσότεροι από αυτούς απασχολούνται επί πολλά χρόνια.
Αυτό προκύπτει από έρευνα που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, προκειμένου να «χαρτογραφηθούν» οι εργαζόμενοι που απασχολούνται, έπειτα από αίτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενέργειας.
Σύμφωνα με αυτήν, στις εταιρείες Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), Δημόσια Επιχείρηση Δικτύων Διανομής Αερίου (ΔΕΔΑ) και Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) ανήκουν εργολαβικοί εργαζόμενοι σε ποσοστό που ξεπερνά το 60%, φτάνοντας μέχρι και το 75% (περίπτωση ΔΕΠΑ - ΔΕΔΑ).
Το ποσοστό των εργολαβικών εργαζομένων στις εταιρείες ΕΛ.ΠΕ., DIAXON και EKO ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΟΡΥΚΤΕΛΑΙΑ κυμαίνεται μεταξύ 26% και 27%, ενώ στις εταιρείες ΚΑΒΑΛΑ OIL και ΒΡ ΕΛΛΗΝΙΚΗ μεταξύ 4% και 7,5%. Στη MOTOR OIL δεν απασχολείται κανένας εργολαβικός εργαζόμενος.
Αξίζει να αναφερθεί ότι οι εταιρείες με τα μικρότερα ποσοστά εργολαβικών εργαζομένων (ΚΑΒΑΛΑ OIL, ΒΡ ΕΛΛΗΝΙΚΗ και MOTOR OIL) είναι εταιρείες ιδιωτικού δικαίου, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εταιρείες στις οποίες η συμμετοχή του Δημοσίου κυμαίνεται σε ποσοστά άνω του 35%.
Παρατηρείται, λοιπόν, ότι περίπου το 34% των εργαζομένων στο σύνολο των εταιρειών με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα αφορά εργολαβικούς εργαζόμενους, σε αντίθεση με το 1,8% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Σε ό,τι αφορά τον μέσο όρο ετών απασχόλησης των εργολαβικών εργαζομένων (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), περίπου το 47,5% απασχολείται κατά μέσο όρο 5 έως 8 έτη, το 26,5% από 11 έως 14 έτη, το 13% από 8 έως 11 έτη, το 8,5% από 3 έως 5 έτη, ενώ ένα ποσοστό 3,5% απασχολείται πάνω από 14 έτη.
Οσον αφορά την ηλικιακή ομάδα στην οποία ανήκουν οι εργολαβικοί εργαζόμενοι, περίπου το 44% είναι μεταξύ 36-45 ετών, το 31% ανήκει στην ηλικιακή ομάδα 26-35 ετών, περίπου το 22% είναι άνω των 45 ετών, ενώ ένα ποσοστό περίπου 3% είναι νέοι μεταξύ 18-25 ετών.
Τέλος, το μεγαλύτερο ποσοστό των εργολαβικών (47,8%) είναι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το 30,5% απόφοιτοι ΑΕΙ/ΤΕΙ, 11,55% απόφοιτοι ΙΕΚ και ένα ποσοστό 10,14% υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
(Η Εφημερίδα των Συντακτών)