Το πάθημα με τη Socar φαίνεται ότι μας έχει γίνει μάθημα. Και στο ΤΑΙΠΕΔ συνεχίζουν να ζητούν διευκρινήσεις σχετικά με τη μετοχική σχέση των δύο κοινοπρακτικών σχημάτων που διεκδικούν το 66% του ΔΕΣΦΑ, κυρίως όμως για το ποιός έχει το μάνατζμεντ, και άρα ποιός θα πάρει την πιστοποίηση της DG Energy.
Τα όσα είχαν συμβεί πριν από μερικά χρόνια με τη Socar δικαιολογούν τη σχολαστικότητα των υπηρεσιών του ΤΑΙΠΕΔ.
Τότε η Κοινότητα είχε εγείρει ζητήματα συμβατότητας με το κοινοτικό κεκτημένο, είχε διατυπώσει επιφυλάξεις κατά πόσο η συγκεκριμένη εξαγορά μπορεί να μειώσει τον ανταγωνισμό στην παροχή φυσικού αερίου στην Ελλάδα και να παρεμποδίσει τους ανταγωνιστές της SOCAR να δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας.
Στο επίκεντρο επομένως αυτής της σχολαστικής εξέτασης των δύο φακέλων βρίσκεται το ποιός ακριβώς κάνει κουμάντο και με ποιούς όρους σε κάθε ένα από τα δύο κοινοπρακτικά σχήματα. Το άνοιγμα των προσφορών καθυστερεί επίσης επειδή οι υπηρεσίες του ΤΑΙΠΕΔ έχουν ζητήσει και μια σειρα εξειδικεύσεων επί των συμβάσεων μετόχων. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα αιτήματα δεν έχουν ικανοποιηθεί άμεσα καθώς πρόκειται για συμβάσεις όπου ένα ή περισσότερα μέρη έχει συμφωνήσει να μην αποκαλύψει εμπιστευτικές πληροφορίες.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οι καθυστερήσεις διαδέχονται η μία την άλλη, και όπως εξηγούν άνθρωποι με γνώση των διεργασιών, το άνοιγμα των προσφορών στο διαγωνισμό του ΔΕΣΦΑ παραπέμπεται μάλλον για την επόμενη εβδομάδα, δηλαδή προς τα τέλη του μήνα.
Εδώ και καιρό, οι εκτιμήσεις παραμένουν ότι μπορεί αυτές και να ξεπεράσουν τα 500 εκατ. ευρώ. Τίμημα που εφόσον κινηθεί σε τέτοια επίπεδα, θα είναι κατά 25% αυξημένο σε σχέση με το προηγούμενο που είχε προσφέρει η αζερική Socar στον πρώτο διαγωνισμό πώλησης του ΔΕΣΦΑ, ο οποίος και ακυρώθηκε.
Το σίγουρο είναι ότι θα αναπτυχθεί έντονος ανταγωνισμός, εκτίμηση στην οποία συμβάλει και το γεγονός ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει βάλει σαν όρο στο διαγωνισμό, οι δύο προσφορές να μην απέχουν μεταξύ τους πάνω από 15%, ως προυπόθεση για να περάσουν τα δύο σχήματα στον τελικό γύρο. Αν η μεταξύ τους διαφορά είναι μεγαλύτερη από 15% ο διαγωνισμός θα κατακυρωθεί αμέσως, ενώ αν είναι μικρότερη από το ποσοστό αυτό, θα υπάρξει δεύτερος κύκλος προσφορών.
Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι αν για παράδειγμα η μία προσφορά κινηθεί στα 400 εκατ ευρώ, και η δεύτερη στα 460 εκατ. ευρώ, αμφότερες θα περάσουν στη τελική φάση, οπότε και θα ζητηθούν βελτιωτικά τιμήματα. Αντίθετα αν η μεταξύ τους διαφορά υπερβεί το 15% (για παράδειγμα 400 με 480 εκατ. ευρώ), τότε το σχήμα με τη μεγαλύτερη, θα ανακηρυχθεί αυτόματα προτιμητέος επενδυτής.
Τρεις είναι οι λόγοι που ενισχύουν τις εκτιμήσεις για υψηλά τιμήματα. Πρώτον οι προοπτικές της αγοράς φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης μέσω της δημιουργίας νέων αγωγών, και της ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων. Δεύτερον, η ρυθμιζόμενη ταρίφα του ΔΕΣΦΑ και η σταθερή απόδοση που αυτή συνεπάγεται, όπως ακριβώς ένα ομόλογο, και τρίτον το γεμάτο ταμείο της εταιρείας.
Στη μάχη της διεκδίκησης του ΔΕΣΦΑ διασταυρώνουν τα ξίφη τους αφενός η κοινοπραξία των εταιρειών Snam S.p.A., Enagás Internacional S.L.U. και Fluxys S.A, και αφετέρου η κοινοπραξία Regasificadora del Noroeste S.A., Reganosa Asset Investments S.L.U., S.N.T.G.N. Transgaz S.A. και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (EBRD).