Διαφορετικές επιδιώξεις συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω από τη μεγαλύτερη ενεργειακή ιδιωτικοποίηση, και μια από τις μεγαλύτερες του ελληνικού προγράμματος, αυτή των ΕΛΠΕ, παρ’ ότι έχει "κλειδώσει" το σχέδιο για διάθεση του 51%.
Αν και το τελικό μοντέλο, που εγκρίθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου από τους δανειστές, μιλά για είσοδο στρατηγικού επενδυτή στα ΕΛΠΕ μέσω ταυτόχρονης πώλησης μεριδίων από το Δημόσιο και τον Ομιλο Λάτση, εντούτοις κάποιοι συνεχίζουν να εγείρουν ενστάσεις. Και επιμένουν να προωθούν τα δικά τους σενάρια (με διαφορετικά τιμήματα, και χρονοδιαγράμματα), δίχως αυτό να σημαίνει και ότι θα ευοδωθούν.
Στην πραγματικότητα τρία "κέντρα" έχουν διαμορφωθεί γύρω από την αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ. Το πρώτο εκφράζεται από το υπουργείο Οικονομικών. Στόχος του είναι ως το Eurogroup της 21ης Ιουνίου, να έχουν κλείσει όλες οι μνημονιακές εκρεμμοτητες, ενώ γνωρίζει ότι η πορεία των ιδιωτικοποιήσεων θα ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν στις εκθέσεις του ESM και ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του χρέους, εν όψει και της συζήτησης για τα μέτρα ελάφρυνσης.
Το δεύτερο "κέντρο" αφορά το υπουργείο ΠΕΝ. Τελευταίως, ο αρμόδιος υπουργός Γ.Σταθάκης, δείχνει να έχει εγκαταλείψει τις αρχικές σκέψεις για εναλλακτικά σενάρια, και να συμφωνεί τουλάχιστον "επί της αρχής" με το σχέδιο του 51%. Στην πραγματικότητα όμως ο κ. Σταθάκης δεν έχει πάψει να θεωρεί ότι το Δημόσιο πρέπει να διατηρήσει κάποιον έλεγχο των ΕΛΠΕ, πολλώ δε μάλλον όταν αυτά διάγουν σήμερα μια από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας τους.
Την ίδια άποψη συμμερίζεται και η διοίκηση των ΕΛΠΕ. Το σκεπτικό της είναι ότι η πραγματική αξία των ΕΛΠΕ, καθιστά απαγορευτική τη πώληση, αφού για να αποτιμηθεί μια εταιρεία, υπολογίζονται συνήθως πέντε ή έξι φορές τα λειτουργικά της κέρδη (EBITDA). Σύμφωνα με αυτή την ανάγνωση, με βάση τα περυσινά αποτελέσματα, η αξία των ΕΛΠΕ κυμαίνεται μεταξύ 5 και 6 δισ. ευρώ, άρα το 51% μεταφράζεται σε 2,5-3 δισ. ευρώ, ποσό που, με βάση πάντα την ίδια ανάλυση, δύσκολα θα βρεθεί να δώσει σήμερα, ένας στρατηγικός επενδυτής.
Δεν το βλέπουν όμως όλοι έτσι. Αν και ουδείς αμφισβητεί τα συνεχή ρεκόρ κερδών των ΕΛΠΕ, εντούτοις- όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές- τα περιθώρια κέρδους, ειδικά στον κλάδο της διύλισης, παρουσιάζουν αυξομειώσεις, και εμπάσει περιπτώσει την "λύση" θα τη δώσει ο διεθνής οίκος, στον οποίο και θα ανατεθεί η αποτίμηση. Αυτός θα επιλύσει και την όποια "διένεξη" υπάρχει γύρω από το τίμημα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μπορεί η σημερινή κεφαλαιοποίηση των ΕΛΠΕ, ύψους 2,42 δισ (κλείσιμο Παρασκευής), να μην αντανακλά την αξία της εταιρείας, λόγω του υποτιμημένου χρηματιστηρίου, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν θα ληφθεί υπόψιν όταν θα έρθει η ώρα, όπως εξηγούν στο "Energypress" οι γνωρίζοντες.
Το τρίτο "κέντρο" είναι φυσικά η πλευρά Λάτση, δηλαδή η Paneuropean, η οποία ελέγχει το 45,47% των ΕΛΠΕ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο μέτοχος των ΕΛΠΕ, φαίνεται να έχει βρει κοινό τόπο με το Δημόσιο, και αρκετά "κομμάτια" της επικείμενης συμφωνίας για τη διάθεση του 51% να έχουν ήδη κλείσει.
Ολα τα παραπάνω θα ξεδιπλωθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Προς ώρα, και δεκαπέντε περίπου ημέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία προκήρυξης του διαγωνισμού, όπως ορίζει το μνημόνιο, κάποιοι εμπλεκόμενοι, επιμένουν στη δική τους διαφορετική προσέγγιση για την αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ.
Αντιμετώπιση, που θα αποδειχθεί και στην πράξη αν έχει "μακριά" ή "κοντά ποδάρια", καθώς η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει, και στόχος του ΤΑΙΠΕΔ είναι επίτευξη συμφωνίας με τη Paneuropean ως τα τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου, προκειμένου αμέσως μετά να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός. Υπενθυμίζουμε ότι στον προυπολογισμό είχαν εγγραφεί για την πώληση του ποσοστού του Δημοσίου, δηλαδή του 35% των ΕΛΠΕ (όχι του 51%), έσοδα 500 εκατ. ευρώ. Νούμερο προφανώς που είχε υποεκτιμήσει σημαντικά την αξία των ΕΛΠΕ, αφού μόνο στο χρηματιστήριο, το 51% της εταιρείας αποτιμάται προς 1,2 δισ ευρώ.