Νέα έξοδο στα Βαλκάνια αναμένεται να επιχειρήσει σύντομα η ΔΕΗ, συμμετέχοντας σε δημοπρασία για αγορά δύο υδροηλεκτρικών σταθμών στην Τουρκία, ενώ επίκεινται ανάλογες κινήσεις και στην αγορά της Αλβανίας.

Το αποκάλυψε ο επικεφαλής της επιχείρησης Μ.Παναγιωτάκης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Νέα Σελίδα" επισημαίνοντας ότι η έξοδος στα Βαλκάνια αποτελεί μονόδρομος για την ΔΕΗ, πολλώ δε μάλλον σε μια στιγμή που η δημιουργία και λειτουργία περιφερειακών αγορών, όπως η ευρύτερη Βαλκανική, αποκτά καθοριστική σημασία, ενόψει και της ενοποίησης της αγοράς ενέργειας της Ε.Ε.

Στόχος της ΔΕΗ, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της, "είναι να ενισχύσει τη δραστηριότητά της στην Τουρκία αξιοποιώντας και συνεργασίες με εταιρείες της γείτονος", δίχως ωστόσο να δώσει περαιτέρω διευκρινήσεις.

Το ερώτημα είναι με ποιό partner θα πραγματοποιηθεί η επικείμενη έξοδος της ΔΕΗ στην Βαλκανική, με αρκετούς να εκτιμούν ότι αυτός θα είναι Κινέζος. Εδώ και καιρό η επιχείρηση έχει καταστήσει σαφές ότι ποντάρει στα κινεζικά κεφάλαια ως το κλειδί για την έξοδό της στα Βαλκάνια και τη συνταγή για να σπάσει μια "γκίνια" δέκα και πλέον ετών.

Παλαιότερα μάλιστα η ιδέα ήταν να μπει η ΔΕΗ μαζί με τους Κινέζους, είτε της CMEC, είτε κάποιας άλλης εταιρείας, στην αλβανική αγορά, και εφόσον το εγχείρημα περπατήσει, να το επαναλάβει στα Σκόπια και στο Κόσοβο, σε μια προσπάθεια εξωστρέφειας που ναι μεν ξεκινά καθυστερημένα, θεωρείται ωστόσο μονόδρομος.

Οι απόπειρες της ΔΕΗ να διεμβολίσει την αγορά των Βαλκανίων μετρούν πάνω από δέκα χρόνια. Η πρώτη προσπάθεια ξεκίνησε το 2003, αρχής γενομένης από τη Ρουμανία, και έκτοτε ακολούθησαν πολλές ακόμη, όμως πάντα η μία αποτυχία διαδεχόταν την άλλη. Είτε επειδή οι κυβερνήσεις των χωρών των οποίων η ΔΕΗ χτυπούσε την πόρτα επέλεγαν για καθαρά πολιτικούς λόγους ισχυρότερους δυτικούς συμμάχους, είτε λόγω αστοχιών εκ μέρους των παλαιότερων διοικήσεων της επιχείρησης.

Άγνωστο αν τούτη τη φορά, θα τα καταφέρει να σπάσει τη βαλκανική της "γκίνια". Δίχως ωστόσο κεφάλαια από νέες διεθνείς δραστηριότητες, δεν υπάρχει περίπτωση η ΔΕΗ να σταθεί όρθια τα επόμενα χρόνια, και υπό αυτή την έννοια τα γεγονότα πιέζουν. 

Ειδικά για την Αλβανία, κατ’ επανάληψη η διοίκηση της ΔΕΗ έχει αναφερθεί στο μεγάλο υδραυλικό της δυναμικό, καθώς η χώρα έχει αντίστοιχο ανάγλυφο με της Ελλάδας.Το δυναμικό αυτό θα μπορούσε να στηρίξει την κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων της τάξης των 1.000 μεγαβάτ. Επιθυμία λοιπόν της ΔΕΗ είναι να διεκδικήσει από κοινού ενδεχομένως με τον κινέζο πάρτνερ (αλλά και με άλλες Κινεζικές εταιρείες που έχουν δείξει ενδιαφέρον), την κατασκευή υδροηλεκτρικών μονάδων. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αλβανία, όπου η ΔΕΗ έχει ήδη συστήσει θυγατρική, διαθέτει ανάγκη και από δίκτυα αλλά και από θερμικές μονάδες βάσης καθώς στηρίζεται αποκλειστικά σχεδόν στα υδροηλεκτρικά.

Το βαλκανικό μπλάκ-άουτ της περασμένης 10ετίας

Το σίγουρο είναι ότι μέχρι σήμερα το Βαλκάνια δεν της πάνε της ΔΕΗ, που καλείται με τη νέα της αυτή προσπάθεια να σπάσει μια "γκίνια" δεκατεσσάρων ετών.

• Το 2003, και με εφαλτήριο τη Ρουμανία, ξεκίνησε η πρώτη απόπειρα εξόδου της, όταν και συμμετείχε στο διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης των εταιριών διανομής ηλεκτρικού ρεύματος Electrica Banat και Electrica Dabrogea. Αν και πέρασε στη β΄ φάση, τελικά έχασε από την πανίσχυρη ιταλική Enel. 
• To 2005 έδειξε ενδιαφέρον για τον λιγνιτικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής Bobov Dol, στη Βουλγαρία, όπου αν και κατέθεσε πολλαπλάσια προσφορά από το δεύτερο στο διαγωνισμό, και παρ’ ότι διαπραγματεύτηκε επί έναν χρόνο με τη βουλγαρική κυβέρνηση, τελικά έχασε και πάλι. Η ΔΕΗ προσέφυγε στα δικαστήρια και δικαιώθηκε, ποτέ ωστόσο δεν προχώρησε το σχέδιο.
• Το 2007 έκανε προσπάθεια να επεκταθεί στα Σκόπια, διεκδικώντας την εξαγορά του σταθμού TEC Negotino, σε κοινοπραξία με το αμερικανικό Fund ContourGlobal. Έδωσε και πάλι τη μεγαλύτερη προσφορά, αλλά έχασε από τη Hatch&Matt MacDonald. 
• Το 2009, η ΔΕΗ και η Golden Energy του ομίλου Ρέστη επεδίωξαν να εξαγοράσουν την ηλεκτρική εταιρία EPCG του Μαυροβουνίου. Κατέθεσαν και πάλι την υψηλότερη προσφορά, αλλά έχασαν από την ιταλική A2A. 
• Επίσης το 2009, η ΔΕΗ από κοινού με την RWE είχαν καταθέσει πρόταση στην αλβανική κυβέρνηση, για την κατασκευή λιθανθρακικής μονάδας, ισχύος 800 MW στο Δυρράχιο της Αλβανίας. Απέναντι τους είχαν έναν ισχυρό ανταγωνιστή την ιταλική Enel. Ούτε τότε όμως της "βγήκε" της ΔΕΗ.