Σε τουλάχιστον πέντε σενάρια στα οποία κυριαρχούν οι μονάδες της Μεγαλόπολης, της Μελίτη (Ι,ΙΙ), και υπό προϋποθέσεις του Αμυνταίου, εστιάζει σύμφωνα με τις πληροφορίες η λίστα της εταιρείας McKinsey που ετοιμάζει, για λογαριασμό της ΔΕΗ, το προς πώληση λιγνιτικό της δυναμικό. Δεν περιλαμβάνει σε αυτά ούτε την υπό κατασκευή Πτολεμαΐδα V, ούτε και κάποια από τις 5 μονάδες του σταθμού του Αγ. Δημητρίου, τον οποίο και η ΔΕΗ θέλει πάση θυσία να διατηρήσει στο χαρτοφυλάκιό της.
Αν και αρχικά είχε εξεταστεί και η περίπτωση του Αγίου Δημητρίου V, τελικά η ιδέα απορρίφθηκε, τόσο επειδή αποτελεί την πλέον σύγχρονη μονάδα της ΔΕΗ, με διάρκεια ζωής ως το 2040, (όπως και η Μελίτη, η οποία όμως μάλλον οδεύει προς πώληση), όσο και για τεχνικούς λόγους. Και αυτό καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε η επιχείρηση να δώσει, όχι μόνο τον Αγ. Δημήτριο V, αλλά και τις υπόλοιπες 4 μονάδες του ίδιου σταθμού, αφού όλες προμηθεύονται καύσιμο από το ίδιο ορυχείο.
Τα σενάρια αναμένεται να είναι έτοιμα προς τα τέλη του μήνα, δίχως αυτό να σημαίνει πως θα είναι και τα τελικά, καθώς ακόμη και αν δώσει το "οκ" ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, θα πρέπει να τα εγκρίνει η Κομισιόν, η οποία και θα πει την τελευταία κουβέντα. Αν οι Βρυξέλλες κρίνουν πως τα σενάρια δεν ικανοποιούν το γράμμα και πνεύμα της διάθεσης σε ιδιώτες του 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, μάλλον η McKinsey θα χρειαστεί να τα ξαναγράψει, συμπεριλαμβάνοντας και τον Αγ.Δημήτριο.
Τουλάχιστον προς το παρόν, η McKinsey φέρεται να έχει εξετάσει μια σειρά από παραλλαγές, και να έχει καταλήξει σε τουλάχιστον πέντε σενάρια. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι δύο μονάδες της Μεγαλόπολης (511 MW), η Μελίτη Ι (330 MW), η άδεια για την Μελίτη ΙΙ (450 MW), και με ερωτηματικό οι δύο μονάδες του ΑΗΣ Αμυνταίου (600 MW).
Ποιά λύση ψάχνουν για το Αμύνταιο
Το θέμα παραμένει ανοικτό, όπως λένε στο “Energypress” πηγές της ΔΕΗ. Και εξηγούν ότι τις πρώτες ημέρες της κατολίσθησης στο ορυχείο Αμυνταίου, είχε θεωρηθεί ότι οι δύο ομώνυμες μονάδες, η διάρκεια ζωής των οποίων εκπνέει το 2019 αλλά θα μπορούσε να παραταθεί μετά από αναβάθμιση έως και το 2030, μένουν οριστικά εκτός λίστας. Και αυτό, με το ορυχείο καλυμμένο από τόνους χωμάτων, η τροφοδοσία τους βρισκόταν πλέον εντελώς στον αέρα. Τις τελευταίες ωστόσο ημέρες κρίθηκε σκόπιμο να συμπεριληφθούν στα σενάρια, έστω με αστερίσκο, με βάση το εξής σκεπτικό : Εφόσον καταστεί δυνατό να καλυφθούν οι ανάγκες τροφοδοσίας τους από το ορυχείο της Λακκιάς, το οποίο γειτνιάζει με εκείνο του Αμυνταίου, τότε θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η λειτουργία τους, έστω δουλεύοντας με μειωμένη ισχύ, για παράδειγμα με 400 MW αντί για τα σημερινά 600 MW, και για τουλάχιστον μια δεκαετία. Η λογική είναι ότι εφόσον μειωθεί η ονομαστική του ισχύς, τότε μπορούν να εξασφαλισθούν οι ποσότητες λιγνίτη που χρειάζεται ο συγκεκριμένος ΑΗΣ, προκειμένου να λειτουργήσει για ακόμη μια δεκαετία.
Το όμορο του Αμυνταίου, ορυχείο της Λακκιάς, το οποίο και η ΔΕΗ ξεκίνησε να διανοίγει το 2013, διαθέτει κοντά στα 10 εκατ. τόνους λιγνίτη. Η ποσότητα αντιστοιχεί στο περίπου 30% του εναπομείναντος κοιτάσματος στο Αμύνταιο (28 εκατ. τόνοι), μέρος του οποίου στελέχη της επιχείρησης θεωρούν πως είναι εκμεταλλεύσιμο. Στο κοίτασμα της Λακκιάς, τα ίδια στελέχη συνυπολογίζουν και τα 4,5 εκατ. τόνων που είχαν εγκλωβίσει οι αρχαιολόγοι, δεσμεύοντας το πάνω μέρος του κοιτάσματος στο Αμύνταιο. “Εξετάζουμε όλες τις εναλλακτικές και μπορεί μέσα στην εβδομάδα να βρούμε λύση. Το πολύ-πολύ, στο πωλητήριο του ΑΗΣ Αμυνταίου να υπάρχει όρος που να δεσμεύει την ΔΕΗ να του εξασφαλίζει το καύσιμο”, εξηγεί ο συνομιλητής μας. Το τίμημα σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε παρά να είναι μικρό, αφού η αναβάθμιση του Αμυνταίου υπολογίζεται από την ΔΕΗ σε 80-100 εκατ. ευρώ, δίχως αυτό να σημαίνει ότι ο υποψήφιος αγοραστής δεν θα μπορούσε να ρίξει το κόστος.
Τα παραπάνω αναμένεται να έχουν ξεκαθαρίσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες, οπότε και θα φανεί κατά πόσο η ζημιά στο Αμύνταιο αλλάζει οριστικά τα σχέδια της ΔΕΗ ή όχι. Προς το παρόν πάντως, ένα από τα σενάρια που φέρεται να έχει επεξεργαστεί η McKinsey προβλέπει την πώληση 1.180 MW τα οποία αφορούν : Την Μελίτη Ι (330 MW), την άδεια για την Μελίτη ΙΙ (450 MW), συν τον αναβαθμισμένο ΑΗΣ Αμυνταίου (400 MW).
Τρία κριτήρια λέγεται ότι έλαβε υπόψιν της η McKinsey κατά τον σχεδιασμό των σεναρίων: Να είναι ελκυστικό το 40% του προς πώληση λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, να διαφυλαχθεί η βιωσιμότητα της επιχείρησης, και να μην διακυβευτεί η ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας.
Το θέμα όμως δεν έχει μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική διάσταση. Αλλο είναι να πουλάς μονάδες στην Φλώρινα (Αμύνταιο, Μελίτη), όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέγει μόνον 1 βουλευτή, και άλλο τα πωλητήρια να επεκταθούν και στην Κοζάνη, δηλαδή την λιγνιτική καρδιά της χώρας, όπου και ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου, με τον ΣΥΡΙΖΑ να εκλέγει 4 βουλευτές στον νομό. Αλλο είναι το πολιτικό αντίκτυπο στην Φλώρινα, όπου οι μονάδες της ΔΕΗ απασχολούν μόνο 408 εργαζόμενους, και άλλο στην Πτολεμαΐδα Κοζάνης, όπου η ΔΕΗ δίνει δουλειά σε πάνω από 2.500 ανθρώπους.
Ερωτηθείς πάντως πηγές της ΔΕΗ, κατά πόσο ο σύμβουλος που έχει προσλάβει το ΥΠΕΝ, δηλαδή η Lazard, συμφωνεί με την λίστα ή θα ετοιμάσει κάποια δική του, εξηγούσαν πως η τελευταία έχει αναλάβει να βρει αγοραστές για τις μονάδες, όχι και να τις επιλέξει. Με άλλα λόγια, το θέμα είναι να συμφωνήσει με την λίστα η Κομισιόν και όχι η κυβέρνηση, τα συμφέροντα της οποίας ταυτίζονται πάνω- κάτω, με εκείνα της ΔΕΗ.