Η σημερινή συνεδρίαση του EuroWorking Group ήδη από την Τρίτη υποβαθμίστηκε ως προς την κρισιμότητά της από υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος. Τα μέχρι σήμερα δεδομένα, παρά τη σημαντική πρόοδο την οποία επικαλούνται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές, δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ισχυρές προσδοκίες για απόφαση άμεσης επανόδου του κουαρτέτου στην Αθήνα. Εκτός κι αν υπάρξουν ανατροπές της τελευταίας στιγμής.

Στο ιδανικό σενάριο, η σημερινή αξιολόγηση της προόδου στην κατεύθυνση ολοκλήρωσης του Staff Level Agreement από το EwG θα μπορούσε να οδηγήσει σε επάνοδο του κουαρτέτου από την ερχόμενη Δευτέρα.

Πόσο κοντά είμαστε, θα φανεί σύντομα.

Οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι στα περισσότερα κεφάλαια της διαπραγμάτευσης, κυβέρνηση και δανειστές έχουν έρθει πολύ κοντά, αν δεν έχουν δώσει τα χέρια. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η Κομισιόν δεν επιβεβαιώνουν κλείσιμο της συμφωνίας, αλλά οι πληροφορίες οι οποίες αρχίζουν σιγά σιγά να διαρρέουν αναδεικνύουν «αγκάθια» και «γλυκαντικά».

Το δημοσιονομικό πακέτο είναι βαρύ. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών προχθές στη Βουλή έκανε λόγο για περιοριστικά μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ, βάζοντας βέβαια στο ίδιο κάδρο και τα αντίμετρα ύψους 2% του ΑΕΠ, τα οποία χαρακτήρισε αναπτυξιακά. Αν μπουν σε ζυγαριά -ακόμα και με την παραδοχή ότι τα αναπτυξιακά μέτρα θα εφαρμοστούν στο σύνολό τους- είναι δεδομένο ότι κάποιοι θα χάσουν και κάποιοι θα κερδίσουν. Το έχει παραδεχθεί επίσης ο κ. Τσακαλώτος από το βήμα της Βουλής.

Οι μέχρι σήμερα πληροφορίες αναφέρουν ορισμένα «κέρδη» της ελληνικής κυβέρνησης τόσο όσον αφορά στα φορολογικά, όσο και στις συντάξεις. Για παράδειγμα στο αφορολόγητο, η μείωσή του στην περιοχή των 5.900 ευρώ φέρεται να συνοδεύεται από μία παράλληλη μείωση του πρώτου συντελεστή από το 22% στο 19%-20%, σύμφωνα με μία πηγή.

Η μείωση του συντελεστή «στρογγυλεύει» τις γωνίες σε επίπεδο εντυπώσεων, από την άλλη πλευρά όμως το γεγονός ότι μισθωτοί και συνταξιούχοι με μηνιαίες αποδοχές της τάξεως των 500 ευρώ μπαίνουν στο κάδρο του φόρου εισοδήματος με έναν συνολικό λογαριασμό της τάξεως του 1,8 δισ. ευρώ, σίγουρα δεν μπορεί να παραγνωριστεί.

Στο ασφαλιστικό, επίσης διαφαίνονται κάποιες αλλαγές σε σχέση με το αρχικό σενάριο των δανειστών, σύμφωνα με το οποίο οι περικοπές στις κύριες συντάξεις θα εφαρμόζονταν μια κι έξω το 2020, με εξοικονομήσεις επίσης 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με μία πηγή, το πακέτο των συντάξεων θα είναι τελικά εμπροσθοβαρές, με έναρξη εφαρμογής των περικοπών το 2019 και ανοιχτό το ενδεχόμενο να εκτείνονται χρονικά σε διάστημα διετίας ή τριετίας, όπως διαπραγματευόταν η κυβέρνηση.

Η εμπλοκή με τις επικουρικές

Η κατάργηση των «προσωπικών διαφορών», ωστόσο, ακόμη κι αν εφαρμοστεί σταδιακά, δημιουργεί επιπλέον πονοκέφαλο στο κυβερνητικό επιτελείο, καθώς εμμέσως δημιουργεί πρόβλημα στις επικουρικές συντάξεις. Και αυτό γιατί εκτιμάται ότι υπάρχουν τουλάχιστον 200.000 συνταξιούχοι, οι οποίοι χάνοντας την προσωπική διαφορά στις κύριες συντάξεις τους θα πέσουν κάτω από τον πήχη των 1.300 ευρώ που είχε τεθεί ως «δίχτυ ασφάλειας» για την περικοπή στις επικουρικές συντάξεις.

Συγκεκριμένα, οι περικοπές των επικουρικών έγιναν εντός του 2016 σε όλους τους συνταξιούχους που εισπράττουν κύρια και επικουρική πάνω από 1.300 ευρώ. Αν μειωθεί η κύρια σύνταξή τους, θα ενεργοποιηθεί αυτόματα το δίχτυ προστασίας των 1.300 ευρώ, με αποτέλεσμα να πρέπει να πάρουν πίσω τη διαφορά στην επικουρική που έχασαν πέρυσι.

Ήδη, το έλλειμμα που θα δημιουργηθεί στο υπερ-επικουρικό ΕΤΕΑΕΠ έχει υπολογιστεί σε πάνω από 100 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Τα εργασιακά

Στα εργασιακά, το βάρος των εντυπώσεων πέφτει στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις ομαδικές απολύσεις. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η συμφωνία κλείνει με διατυπώσεις που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά το τέλος του προγράμματος ενώ στις ομαδικές απολύσεις, οι δανειστές φέρονται να έκαναν πίσω έναντι της αρχικής θέσης (είχε φύγει από καιρό από το τραπέζι) για αύξηση του ποσοστού από το 5% στο 10%. Ωστόσο παζαρεύεται η κατάργηση του ανώτατου ορίου των 30 απολύσεων τον μήνα.

Το τελευταίο διάστημα, ιδίως το ΔΝΤ επέμενε κυρίως στην ανάγκη ομαδικών απολύσεων με μια απλή κοινοποίηση από τους εργοδότες, χωρίς να υπάρχει καμία διοικητική προέγκριση από τον υπουργό Εργασίας ή κάποια επιτροπή. Αυτό φέρεται να το κέρδισε τελικά, εγκαταλείποντας όμως την επαναφορά του λοκ άουτ, του δικαιώματος ανταπεργίας των εργοδοτών.