Προόδευσαν αρκετά χθες, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, οι συζητήσεις για τα ενεργειακά στις Βρυξέλλες. Δεν υπήρξε συμφωνία, αλλά έγιναν βήματα προσέγγισης και το τενεκεδάκι σπρώχτηκε λίγο παρακάτω.

Κατά τις πολύωρες διαπραγματεύσεις κεντρικό ζήτημα υπήρξε, όπως είναι φυσικό, η πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ.

Κομβικής σημασίας εξέλιξη, η οποία επέτρεψε να προχωρήσει η συζήτηση, ήταν το γεγονός ότι η υπό τον κ. Σταθάκη αντιπροσωπεία δέχτηκε ότι η πώληση μονάδων της ΔΕΗ είναι ένα μέτρο που μπορεί να περιληφθεί στη συνολική λύση. Από αυτό το σημείο και μετά συζητήθηκαν πολλά μοντέλα και συνδυασμοί, με τους δανειστές πλέον να έχουν φύγει από την απόλυτη θέση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων και να συζητούν και άλλα, ηπιότερα σχήματα… θεραπείας της κακοήθειας που, σύμφωνα με τη διάγνωσή τους, ταλανίζει την ελληνική ηλεκτρική αγορά.

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται συζήτηση για πώληση μονάδων που αθροίζουν πολύ λιγότερα Μεγαβάτ από εκείνα που αντιστοιχούν στο 40%.

Η ελληνική πλευρά προσπαθεί να αποφύγει την εκποίηση υδροηλεκτρικών μονάδων, πράγμα που θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ οι εκπρόσωποι των θεσμών. Επίσης η ελληνική αντιπροσωπεία προσπαθεί να περιορίσει τις προς πώληση λιγνιτικές μονάδες σε εκείνες, όπως του Αμυνταίου, που έχουν λίγες χιλιάδες ώρες ζωής ακόμα και αποσύρονται μέχρι το 2020. Οι δανειστές βάζουν ως προϋπόθεση να μπεί πωλητήριο και σε σύγχρονες, όπως η Μελίτη.

Ωστόσο και μόνον το γεγονός ότι η συζήτηση πλέον αφορά το περιεχόμενο του προς πώληση «πακέτου» αποτελεί πρόοδο της διαπραγμάτευσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, οι θεσμοί έχουν ζητήσει και πάλι αναλυτικά στοιχεία για μία μία τις μονάδες της ΔΕΗ, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, την παλαιότητά τους, την προοπτική απόσυρσής τους κ.λπ. Έχουν επίσης καταρτίσει ένα εκτενές ερωτηματολόγιο το οποίο η ελληνική αντιπροσωπεία δεσμεύθηκε να απαντήσει. Η συνέχιση των συζητήσεων θα γίνει αφού πρώτα απαντηθεί το εκτενές ερωτηματολόγιο, στη βάση του οποίου εκτιμάται ότι θα προσδιοριστεί τελικά το μείγμα των μονάδων που θα βγούν προς πώληση, αλλά και των ευρύτερων αλλαγών στον εγχώριο ηλεκτρικό χάρτη.

Πέραν του σαφούς προσδιορισμού των δομικών μέτρων που πρόκειται να δρομολογηθούν, παραμένει προς αναζήτηση η φόρμουλα που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να αποφύγει το σκόπελο της Βουλής, να μην χρειαστεί δηλαδή σε αυτή τη φάση να νομοθετήσει. Ας σημειωθεί ότι το κείμενο επικαιροποίησης του μνημονίου δεν περνάει από τη Βουλή, αλλά απλά από το ΚΥΣΟΙΠ. Εκείνο που περνάει από τη Βουλή  είναι κάθε μέτρο για το οποίο απαιτείται νομοθετική ρύθμιση. Για παράδειγμα εάν πρόκειται να πουληθούν μονάδες η απόφαση αυτή θα έρθει στη Βουλή όταν μπεί σε φάση υλοποίησης. Συνεπώς βασικό πολιτικό θέμα αποτελεί το ίδιο το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών που θα συμφωνηθούν και η κυβέρνηση προσπαθεί φυσικά το χρονοδιάγραμμα αυτό να είναι όσο το δυνατόν πιο οπισθοβαρές.