Τηρώντας το εγκεκριμένο από την κυβέρνηση πρόγραμμα των 19 αποκρατικοποιήσεων, το ΤΑΙΠΕΔ πρόκειται να βάλει μπροστά για την πρόσληψη συμβούλων για το σύνολο των assets που έχει στην κατοχή του, μεταξύ των οποίων και για τις τρεις ενεργειακές επιχειρήσεις, δηλαδή το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ, και το 35% των ΕΛΠΕ.
Η ακριβής ημερομηνία των προκηρύξεων πρόσληψης συμβούλων για τις τρεις επιχειρήσεις, δεν είναι ακόμη γνωστή. Τοποθετείται κάποια στιγμή μετά το Σεπτέμβριο, και ενώ είναι γνωστό ότι οι θεσμοί που συμμετέχουν με διπλή εκπροσώπηση στο διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ, έχουν εδώ και καιρό θέσει το σχετικό θέμα.
Στον αντίποδα, και σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress", το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας φαίνεται ότι έχει προς το παρόν επιλέξει να μη δώσει σε αυτή τουλάχιστον τη φάση, τη μάχη του δικού του εναλλακτικού σχεδίου για ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ (βλέπε εδώ).
Δεν κρίνει σκόπιμο, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να ανοίξει και επισήμως τώρα θέμα, αφού κάτι τέτοιο θα μπορούσε να διακυβεύσει το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, πόσο μάλλον σε μια στιγμή που το ΥΠΕΝ φαίνεται να βρίσκεται κοντά σε συμφωνία με τους θεσμούς για τα ενεργειακά προαπαιτούμενα.
Με άλλα λόγια, θα κρατήσει το θέμα μόνο σε επίπεδο ενημέρωσης (όπως έγινε ήδη κατά την επίσκεψη στελεχών του ΥΠΕΝ στις Βρυξέλες τις προηγούμενες ημέρες και όπως πιθανόν θα γίνει κατά την έλευση στην Αθήνα του κουαρτέτου) και θα περιμένει πρώτα να κλείσει η αξιολόγηση, αφήνοντας να γίνει η σχετική σε βάθος συζήτηση - διαπραγμάτευση, όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, και κατά περίπτωση.
Αλλωστε το σκεπτικό του ΥΠΕΝ είναι ότι ακόμη και αν προσληφθούν από το ΤΑΙΠΕΔ οι σύμβουλοι για τις ενεργειακές αποκρατικοποιήσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να εισηγηθούν λύσεις που να συνάδουν με την πρόταση Σκουρλέτη. Δεν αποκλείεται για παράδειγμα οι λύσεις που θα εισηγηθούν για τη ΔΕΠΑ να είναι η σταδιακή εισαγωγή ποσοστών της στο ελληνικό Χρηματιστήριο, όπως προβλέπει και η αντιπρόταση του ΥΠΕΝ. Υπό αυτή την έννοια, ΤΑΙΠΕΔ και ΥΠΕΝ δεν κινούνται απαραίτητα σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Το πιθανότερο επομένως είναι ότι στο ΥΠΕΝ θα περιμένουν κάποιο διάστημα για να "σηκώσουν" ενώπιον των θεσμών θέμα ακύρωσης των τριών ιδιωτικοποιήσεων, με το σκεπτικό ότι ακόμη και τώρα να προσληφθούν σύμβουλοι, χρονικά οι τρεις διαγωνισμοί δεν πρόκειται να προκηρυχθούν παρά μέσα στο 2017 ή και εντός του 2018.
Εως τότε, σύμφωνα πάντα με την ίδια συλλογιστική, το ΥΠΕΝ θα αφήνει να "ζυμώνεται" η εναλακτική του πρόταση, με την προσδοκία εν καιρώ, και επωφελούμενο από τη στο μεταξύ σύσταση του νέου Ταμείου, να πείσει τους θεσμούς για αυτήν ή έστω για ένα μέρος της.
Τέτοιο π.χ. μπορεί να είναι η μη πώληση του 17% της ΔΕΗ. Ούτως ή άλλως, η ιδιωτικοποίηση προγραμματίζεται για την επόμενη διετία, και υπό τις παρούσες συνθήκες, δύσκολα θα βρεθεί αγοραστής να ρίξει λεφτά στη ΔΕΗ, όχι μόνο επειδή η επιχείρηση αντιμετωπίζει ένα κουβάρι από προβλήματα, αλλά κυρίως επειδή το 2019 θα έχει απομείνει με το μισό από το σημερινό της μερίδιο (49% αντί για 90%). Υπό αυτή την έννοια, ο θόρυβος για τη ΔΕΗ είναι περισσότερο πολιτικός, παρά ουσιαστικός.
Αυτή βέβαια η στάση του ΥΠΕΝ να μη θέσει "εδώ και τώρα" με δυναμικό τόνο την αντιπρότασή του, έχει και δεύτερη ανάγνωση. Η οποία είναι ότι δεν αποκλείεται οι θεσμοί να έχουν ήδη διαμηνύσει στην κυβέρνηση πως παρεκκλίσεις από τα συμφωνηθέντα στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν θα γίνουν δεκτές.
Το μήνυμα αυτό δεν αποκλείεται να έχει φτάσει στο Μαξίμου, και με τη σειρά του να έχει διαμηνύσει στον αρμόδιο υπουργό Π. Σκουρλέτη να προσεγγίσει το θέμα διερευνητικά. Αν δηλαδή η διαπραγμάτευση για τα προαπαιτούμενα που εκρεμμούν από την 1η αξιολόγηση κλείσει εγκαίρως, και παράλληλα οι θεσμοί δουν ότι αρχίζουν να επιτυγχάνονται οι στόχοι, τότε μπορεί και να χαλαρώσουν τις απαιτήσεις τους. Αν πάλι επιμείνουν να αρνούνται στη χαλάρωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2019 και μετά, τότε προφανώς τα περιθώρια για επαναδιαπραγμάτευση κάποιων συμφωνιών δυσκολεύουν