Στην πρώτη τριάδα με την υψηλότερη τιμή φυσικού αερίου για βιομηχανική χρήση συγκαταλέγεται η Ελλάδα σύμφωνα με τη Eurostat, ακριβώς λόγω του πρωταθλητισμού που κάνει στους φόρους.
Σε μια στιγμή που η κυβέρνηση προσανατολίζεται να αυξήσει κι άλλο τους φόρους, η τιμή στην Ελλάδα ήταν πέρυσι 3,79 λεπτά η κιλοβατώρα, μπροστά από μερικές από τις πιο εύρωστες οικονομικά χώρες όπως Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Ολλανδία, Γαλλία και Βρετανία.
Η αιτία για την 3η θέση της χώρας (μας ξεπερνούν μόνο Φιλανδία και Σουηδία) οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο φόρο.
Η Ελλάδα έχει σήμερα το υψηλότερο επίπεδο ΕΦΚ επί του φυσικού αερίου για βιομηχανική χρήση σε όλη την Ευρώπη. Ο φόρος είναι υπερδιπλάσιος των προβλέψεων της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας με αποτέλεσμα η τιμή εισαγωγής του φυσικού αερίου το οποίο κατά 65% χρησιμοποιείται από την ηλεκτροπαραγωγή, να επιβαρύνεται κατά τουλάχιστον 40%. Το χειρότερο στις περιπτώσεις αύξησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης είναι πως αποτελεί φόρο μη ανακτήσιμο. Οι επιχειρήσεις, δηλαδή, δεν μπορούν να τον συμψηφίσουν με την πώληση ή την εξαγωγή όπως λ.χ συμβαίνει με τον ΦΠΑ.
Οι βιομήχανοι έχουν πλέον έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται εξαπατημένοι από τις επαναλαμβανόμενες όλο αυτό το διάστημα εξαγγελίες της κυβέρνησης για μείωση του ενεργειακού κόστους της ελληνικής βιομηχανίας. Εξαγγελίες οι οποίες όχι μόνο δεν τηρήθηκαν, αλλά αντιθέτως οδηγούν πλέον στο αντίστροφο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα καθώς η πιθανολογούμενη νέα αύξηση του ΕΦΚ θα οδηγήσει τον ήδη υψηλό επιβαλλόμενο φόρο σε επίπεδα πρωτόγνωρα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποιοι θα πληρώσουν τα 200 εκατ. ευρώ
Την ίδια στιγμή, η πρόταση που φέρεται να έχει υποβάλει η ελληνική κυβέρνηση για τις αυξήσεις των φόρων στα καύσιμα έχει απόδοση 200 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες η πρόταση που εστάλη χθες, περιλαμβάνει ένα κοστούμι από αυξήσεις φόρων σχεδόν παντού. Από τις βενζίνες, το ντίζελ, και το υγραέριο κίνησης, μέχρι το φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται τόσο για οικιακή όσο και για βιομηχανική χρήση.
Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι στη κυβέρνηση υπάρχουν δεύτερες σκέψεις έναντι των αρχικών που προέβλεπαν να σηκώσει το κύριο βάρος των αυξήσεων, ένα και μόνο καύσιμο, η βενζίνη, με άνοδο του ΕΦΚ κατά δέκα λεπτά το λίτρο.
Σύμφωνα πάντα με αυτό το σενάριο, έχει αποφασιστεί η επιβάρυνση να "σπάσει" έτσι ώστε να επιμεριστεί εξίσου σε όλα τα καύσιμα κίνησης, και να μην πληρώσει τη νύφη μόνο ένα. Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2-3 σεντς ο φόρος στη βενζίνη, και αντίστοιχα και ο φόρος στο ντίζελ κίνησης.
Πολύ πιθανή επίσης είναι μετά και την απόσυρση του σεναρίου για εξομείωση των φόρων του ντίζελ κίνησης με της βενζίνης, μια γενναία αύξηση του φόρου στο υγραέριο κίνησης (LPG). Σε αυτό έχουν στραφεί τα τελευταία χρόνια πάνω από 200.000 αυτοκίνητα καθώς η τιμή του είναι χαμηλότερη κατά 45%-50% τιμής από τη βενζίνη. Σήμερα κινείται στα 65 λεπτά το λίτρο έναντι 1,366 ευρώ της αμόλυβδης. Λέγεται ότι αυτή μετά την αύξηση θα μπορούσε και να διαμορφωθεί στα 0,80 ευρώ ή ακόμη και στα 0,90 το λίτρο.
Η συλλογιστική της κυβέρνησης είναι απλή. Ακόμη και αν η τιμή του υγραερίου φτάσει στα 80 λεπτά, παραμένει και πάλι φθηνότερο της βενζίνης ή του ντίζελ. Το θέμα ωστόσο είναι πως ακόμη και μια γενναία αύξηση φόρου στο υγραερίου δεν θα φέρει παρά λίγα έσοδα. Οχι τόσο επειδή τα 200.000 αυτοκίνητα που καίνε υγραέριο είναι λίγα, όσο επειδή ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο συγκεκριμένο καύσιμο είναι ακόμη χαμηλός.
