Αν όχι αυτήν, τότε σίγουρα την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, ο ΔΕΣΦΑ θα προχωρήσει στην κίνηση που θα έπρεπε να έχει κάνει από καιρό, να υποβάλλει δηλαδή τα στοιχεία κοστολογίου του προς τη ΡΑΕ, προκειμένου η ανεξάρτητη αρχή να καθορίσει –βάσει των αρμοδιοτήτων της– τα νέα ρυθμιζόμενα τιμολόγια δικτύου.
Το ότι υπάρχει η καθυστέρηση αποδίδεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία κοστολογίου οδηγούν σε αυξήσεις – και μάλιστα μεγάλες - των τιμολογίων δικτύου για τους χρήστες, και αυτό δεν θέλει κανένας να το «φορτωθεί». Παρόλα αυτά ο νόμος είναι σαφής, αλλά και η τελική διευθέτηση της πώλησης του ΔΕΣΦΑ στη SOCAR βρίσκεται επί θύραις. Και όπως αναφέρουν παράγοντες που γνωρίζουν καλά το θέμα «χωρίς καθορισμό των νέων τιμολογίων, πώληση δεν ολοκληρώνεται». Η SOCAR έχει συναρτήσει το τίμημα των 400 εκατ. ευρώ στην προσφορά της για το 66% του ΔΕΣΦΑ με τη συγκεκριμένη μεθοδολογία τιμολόγησης που εγγυάται ρυθμιζόμενο ετήσιο έσοδο που καλύπτει τις λειτουργικές δαπάνες της εταιρείας και ποσοστό απόδοσης κεφαλαίων 11% περίπου.
Οι πληροφορίες του energypress αναφέρουν ότι η απαιτούμενη αύξηση που προκύπτει από τα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ πλησιάζει στο 40% σε σχέση με τα σημερινά τιμολόγια.
Βάσει νόμου, ο διαχειριστής (ΔΕΣΦΑ) πρέπει μέχρι τέλη Μαΐου (προθεσμία που δεν τηρήθηκε λόγω της ρευστότητας της κατάστασης), να αποστείλει προς τη ΡΑΕ τα σχετικά στοιχεία ώστε στη συνέχεια να ληφθεί η απόφαση για τα νέα τέλη δικτύου. Μάλιστα έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι η τελευταία αναθεώρηση του κανονισμού τιμολόγησης είχε γίνει το 2012 και βάσει των όσων προβλέπονται, ανά τρία χρόνια ο κανονισμός αυτός αναθεωρείται.
Μάλιστα ο ΔΕΣΦΑ είχε αναθέσει στην εταιρεία PWC μελέτη για την αναθεώρηση του κανονισμού τιμολόγησης, μελέτη η οποία έχει ολοκληρωθεί και συνοδεύει τα λοιπά στοιχεία του Διαχειριστή.
Γιατί όμως προκύπτουν τόσο μεγάλες αυξήσεις στα τέλη δικτύου; Διότι, όπως πληροφορείται το energypress, τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά σε σχέση με το 2012, όταν καθορίστηκαν τα σημερινά τιμολόγια.
Η κυριότερη αλλαγή αφορά στο γεγονός ότι έχει μειωθεί δραματικά η κατανάλωση αερίου, που σημαίνει ότι ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα δεδομένα, τα κόστη του δικτύου θα πρέπει να καλυφθούν από σημαντικά μικρότερες ποσότητες αερίου (από 4,219 δις κυβικά μέτρα το 2012, σε 2,78 δις κυβικά μέτρα το 2014).
Η δεύτερη αλλαγή που οδηγεί στην κατεύθυνση των αυξήσεων είναι η δυσμενής χρηματοοικονομική κατάσταση που έχει αυξήσει σημαντικά τα κόστη του διαχειριστή που πρέπει να καλυφθούν από την εύλογη απόδοση του δικτύου.
Σημειώνεται ότι στον προϋπολογισμό του ΔΕΣΦΑ έχουν υπολογιστεί για την τριετία 2016 – 2018 αυξημένα τέλη σε σχέση με εκείνα που υπήρχαν στην τριετία 2013 – 2015, σύμφωνα με την οπισθοβαρή κατανομή που είχε αποφασιστεί να γίνει και η οποία βασιζόταν στην αρχή ότι ο ΔΕΣΦΑ θα ανακτήσει τα επενδυτικά κόστη που έχει καταβάλει για την ανάπτυξη του δικτύου μέσα σε διάστημα 20 ετών.
Επομένως η υποβολή των στοιχείων για τον καθορισμό των νέων χρεώσεων, δεν μπορεί να μη συνοδεύεται και από αίτημα για αύξηση των τελών εκ μέρους του ΔΕΣΦΑ. Εκτός των νομικών συνεπειών που θα σήμαινε για τη διοίκηση του ΔΕΣΦΑ το να μη ζητήσει αύξηση των τελών (απιστία και παράβαση καθήκοντος), υπάρχει υποχρέωση και απέναντι στη Socar ώστε να μην υπάρξει οικονομική επιβάρυνση της εταιρείας στο διάστημα πριν την ολοκλήρωση της πώλησης.